Najlepszy album swiata

Tu rekomendujcie swoje ulubione albumy. Mozecie podac tez kilka powodow, dlaczego akurat ten album a nie inny.

Jako pierwszy chcialbym przedstawic tu moje ulubione albumy:

System Of A Down
Toxicity

Cos za****scie oryginalnego. Nie na na swiecie takiej drugiej plyty. Niesamowity klimat. Polaczenie Hardcore'u, metalu, popu i ormianskiego folku. Niesamowity wokal, swietne brzmienie. Plyta bardziej dla wymagajacych sluchaczy ( a wiec dla mnie ;p)

Black Sugar Sex Magic i Długośc dźwięku samotności. Red hoci wiadomo a Myslovitz? Melodyjna, nastrojowa muzyka i fajne teksty. Very Happy

Najlepszy album to Peja Slums Attack "najlepszą obroną jest atak". Stary dobry Peja, stare dobre kawałki... teraz osobiście już nie darze go takim szacunkiem jak kiedyś. Jak dla mnie to sie sprzedał!

A no faktycznie racja blood sugar sex magic a przy okazji californication i ten album P.O.D co mam tez jest spoko. Damian będzie wiedział o który chodzi Very Happy

Zapewne chodzi o Payable Of Death .

Nastepnym albumem ktory chcialbym tu polecic jest:

Guano Apes
Wolking On A Thin Line

Plyta chyba najbardziej rowna, jesli chodzi o GA. Dojzala, czasem ostra, czasem liryczna, ale od poczatku do konca rockowa. O wiele lepsze, bardziej poetyckie teksty niz na poprzednich albumach. Zapamietywalne refreny.
Poprostu bardzo udany album.[/img]

Jak wumieniałem album Myslovitz to się pomylłem w nazwie Very Happy

Oczywiscie chodziło o "Miłość w czasach popkultury" zajedwabisty album Very Happy

Żeby wprowadzić nieco świeżości na forum polecę:

Nirvana
Nevermind

Dlaczego? Bo ten album zrewolucjonizował światową muzykę. Chrypliwy, charakterystyczny wokal Kurta i prosta, bardzo ujmująca linia melodyczna sprawiają, że słucha sie tego z przyjemnością. Jest jeszcze kilka smaczków, a mianowicie spora ilość nietuzinkowych solówek.[/img]

System Of A Down, Nirvana, Red Hot Chilli Peppers, a nawet Myslovitz - to zespoły o których słyszał chyba każdy, więc pewnie nikogo nie dziwi, że trafiają w gusta niektórych forumowiczów. Ja jednak wypowiem się o innej grupie, wg mnie kompletnie niedocenianej nie tylko w Polsce, ale i w Europie.
Ale może od początku.
Pierwszy utwór Poets of the fall, który usłyszałam (chyba jak każdy, który z POTF się zetknął) to Late Goodbye czyli piosenka promująca drugą część gry Max Payne. Jako, że Late Goodbye bardzo mi się spodobało, sięgnęłam po inne kawałki POTF, które mniej więcej rok temu stało się dla mnie kopalnią dobrej muzyki. Jeśli miałabym zaliczyć ich do konkretnego gatunku, jest to rock, ale bardziej alternatywny bo mamy trochę (ale nie za dużo) elektrycznych brzmień i innych ciekawych rozwiązań niespotykanych w tradycyjnym rocku. Niezwykle oryginalny wokal i bardzo poetyckie teksty są wręcz poruszające (mnie zmusiły do nauki wielu dziwnych słów, które jak się okazało, są o dziwo - po angielsku).
Trudno mi było wybrać najlepszą z trzech nagranych przez Poetów płyt gdyż wszystkie są mi bliskie i ulubione.
A więc po kolei:

Signs Of Life (2005)

Carnival Of Rust (2006)

Revolution Roulette (2008)

To by było na tyle o moich muzycznych gustach. Ale żem się rozpisała Smile

Odbudowując trochę wątek zarekomenduje fantastyczny Long Play. Będzie to:

Dżem
Cegła

płyta niecodzienna, płyta rewelacyjna, płyta jednego z najlepszych (choć zdaniem wielu najlepszego) polskich zespołów.
Album nagrany dopiero w 1985 roku, czyli 12 lat po debiucie zespołu na scenie. Urzeka (jak cały zespół) solidnym warsztatem, niebanalnymi tekstami i co chyba najbardziej charakterystyczne, przepięknym wokalem.

Choć jest to pierwsze wydawnictwo zespołu, to na pewno nie możemy mówić tu o debiucie, gdyż ten jak już wcześniej wspomniałem miał miejsce już wcześniej.

Jednym słowem klasyka, nie tylko Bluesa, czy blues-rocka, ale polskiej muzyki w ogóle.

Chciałbym zarekomendować album który sam ostatnio nabyłem. Paradoksalnie jest to płyta kompilacyjna, a nie regularny album. Na pierwszy rzut oka wydawało by się, że kompilacja nie może być niczym szczególnym jak tylko zbiorem singli z przeciągu lat kariery danego artysty. Tak jest w przypadku większości tego typu wydawnictw, natomiast nie dotyczy to:

Twisted Sister
Big Hits And Nasty Cuts

Płyta świetna, wydana w 1992 roku. Idealna dla fanów Twisted Sister, a także dla lubiących muzykę lat 80'. Niewątpliwie również fantastyczna pozycja dla kolekcjonerów, a także dla tych którzy kapeli jeszcze nie znają. Nie jest to jedynie składanka singlowych hitów grupy, lecz pokazanie szerokiego przekroju muzycznych dokonań Dee Snidera i całej ekipy T.S. Znajdują sie tu oczywiście największe szlagiery t.j. We're Not Gonna Take It, I Wanna Rock czy (moje ulubione) The Price, a także utwory które nie doczekały się wydania na singlu ( Shoot Em' Down), czy tez wersje LIVE niektórych znanych i mniej znanych utworów.

Ogólnie płyta godna poświecenia uwagi, mogąca trafić w gusta każdego słuchacza. Kupiłem i nie żałuje. Mojemu tacie też się spodobało Wink

Tym razem odejdę delikatnie od konwencji rockowo-metalowych. Chcę pokazać Wam płytę, która moim zdaniem zasługuje na trochę więcej niż odrobinę uwagi. Album ten jest tworem polskich artystów, toteż tym bardziej nie należy go pomijać. Być może powstał on pod wpływem zanikającej już powoli, reggaowo-dance hallowo-rootsowo-raggowej mody, ale muzyka jaką w sobie zawiera jest na prawdę fajna.

Vavamuffin
Vabang!

Oczywiście sporo tu tematyki typowej dla przedstawicieli reggaeowej sceny muzycznej. Pojawia się ganja (polecam utwór Smoking który sam w sobie wywołuje pozytywne wibracje), pojawia sie Jah itp.
Muzyce Vavamuffin może bliżej do hip hopowej odmiany reggae niż do klasycznej wywodzącej się z rocka (znaczna ilość beatów), nie mniej jednak słuchając Vabang! poczujemy pozytywny klimat tej muzyki.
Polecam szczególnie w gronie znajomych, można się fajnie pobawić.

Wysłany: Wto 8:53, 31 Mar 2015 Temat postu:

in rainbows - radiohead